Οι δάσκαλοι έχουμε
προσδοκίες …
Υπάρχει πάντα αυτό που λέμε «ανεβασμένη τάξη» και είναι αυτή που
όλοι μας θαυμάζουμε ή ακόμη και ζηλεύουμε.Για μένα, η ποιότητα μιας τάξης ταυτίζεται με την κοινωνία της σχολικής τάξης. Πιστεύω ότι ο κάθε μαθητής αποτελεί μέρος της διαδικασίας της μάθησης και κατά συνέπεια κάθε μαθητής πρέπει να συμπεριλαμβάνεται σε όλες τις καθημερινές πτυχές της τάξης.
Πιστεύω επίσης, ότι κάθε
μαθητής αποτελεί πρότυπο καλού χαρακτήρα και είναι καθήκον του δασκάλου να
ενισχύσει αυτόν τον χαρακτήρα, όταν διαπιστώσει ότι υπολείπεται.
Η στοχοθεσία
Κατά την αρχή της σχολικής
χρονιάς, οι μαθητές μου αποφασίζουν για τους στόχους που θέλουν να πετύχουν και
καλούνται να καταγράψουν ή να ζωγραφίσουν τους στόχους τους όπως τους
φαντάζονται. Στη συνέχεια αναρτούμε στον τοίχο όλα τα έργα τους για να μας
θυμίζουν τη δέσμευσή μας να τα πραγματώσουμε.
Αποφασίζουν ποια θα είναι η μασκότ της τάξης για τη χρονιά που αρχίζει. Συνήθως
είναι η κούκλα από ένα ζώο, τιγράκι ή άλλο.
Οι πρωινές συσκέψεις
Κάθε πρωί σχεδόν
αποφασίζουμε τι θα κάνουμε. Βέβαια είναι δύσκολο στην αρχή να αποφασίσουμε
ομόφωνα. Έτσι προσπαθώ να πυροδοτήσω τη συζήτηση στην αρχή με λίγους μαθητές
και στη συνέχεια παίρνουν μέρος όλοι. Και είναι πολύ εκστασιασμένοι όταν
αποφασίζουν κάτι που τραβάει την προσοχή όλων. Υπάρχουν τόσες πολλές προτάσεις
ιδεών, πράγμα που δείχνει ότι υπάρχουν ανάλογα ερεθίσματα και ευκαιρίες
προβληματισμού. Τα παιδιά τελειώνουν το meeting με ένα σύντομο παιχνίδι
αναπαράστασης ή εμψύχωσης του ρόλου.
Μερικά από τα παιχνίδια
μπορεί να είναι:
§
Η
Ενεργοποίηση της Δημιουργικής Γραφής. Η μασκότ ζητά να γράψουν ένα σύντομο
κείμενο, μέχρι 50 λέξεις για ένα θέμα, το ημερολόγιό μας..
§
Ένα
σύντομο τραγούδι.
§
Μαθαίνω
τη σειρά μου, βρίσκω το όμοιο ζευγάρι.
§
Γινόμαστε
αγάλματα.
§
Το
παιχνίδι της αράχνης – καλοσύνης.
§
Μοιράζομαι
τις προσωπικές στιγμές με τα παιδιά.
§
Οτιδήποτε
άλλο αποφασίσουν και η μασκότ προστάξει.
Συχνές φιλοφρονήσεις
Προσωπικά δεν παραλείπω να
συγχαίρω ένα μαθητή μου κάθε φορά που διαπιστώνω ότι είναι τυπικός και θετικός.
Επίσης όταν στα καθήκοντά του είναι εντάξει. Οι φιλοφρονήσεις κάνουν τα παιδιά
να νοιώθουν χαρούμενα, ανεβάζουν την αυτοεκτίμηση και την εμπιστοσύνη στον
εαυτό τους, τα κάνουν να αισθάνονται καλά.
Μπορούμε να κάνουμε και τα παιδιά να λένε φιλοφρονήσεις για άλλα παιδιά όταν
πετύχουν κάτι διαφορετικό. Κάτι διαφορετικό μπορεί να κάνει τόσο ο καλός
μαθητής όσο και ολιγότερο καλός, που έχει π.χ. ένα χάρισμα το οποίο πρέπει να
τονιστεί για να ανυψώσει το ηθικό του.
Από την Άννα Παππά,
δασκάλα-συγγραφέας, Το κείμενο βασίστηκε στο άρθρο Building Classroom Community (pappanna.wordpress)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου