Κύριε,
Κάνε να φτάσω ως την τάξη μου και να ξεχάσω όλα αυτά που κουβαλάω.
Βάλε το χέρι σου να ξαναβρεί το τρελοβάπορο το δρόμο του και να
κοπάσει η τρικυμία.
Δώσε μου δύναμη να αντέξω να κοιτώ στα μάτια τα παιδιά και να
μπορώ να τους μιλώ για όνειρα και ουρανούς ανέφελους.
Δώσε κουράγιο στους νέους συναδέλφους μου που σεργιανάνε στην
πατρίδα για να «αναπληρώνουν» χωρίς πολλά να τους πληρώνουν.
Έχε με γερό γιατί να λείψω απ’ τη δουλειά μου δεν μπορώ.
Χρειάζεται και η τελευταία μου σταγόνα για να στηρίξω του λαού μου την ελπίδα.
Δώσε τη φώτιση σ’ αυτούς που στέκονται ψηλά να νιώσουν τι περνάω
και να αρνηθούν να με λογιάσουν για αριθμό. Άνθρωπος είμαι κι έχω τρανή
αποστολή. Να πλάσω ανθρώπους.
Βοήθησέ με να γλυκάνω τις ψυχές των μαθητών μου, να κάνω το
σχολείο καταφύγιο να ξεχαστούν τα βάσανά τους.
Κάνε με να θυμάμαι κάθε πρωινό πως το χαμόγελο και η αγάπη
δικαίωμα είναι των παιδιών.
Βοήθησέ με, Κύριε, να μην ξεχάσω ποτέ πως είμαι ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
Άντα Ευαγγέλου
Εκπαιδευτικός Π.Ε. (presspublica)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου