Όταν το σήμερα, συναντά το χθες… Ανατριχιαστικά αληθινό!!!

Πως θα μπορούσες να πιστέψεις ότι το σήμερα είναι αντίγραφο του χθές, αν δε ζούσες εσύ ο ίδιος κάτι συναρπαστικό. Αυτό που ακολουθεί, είναι αυτό που όλοι αφήνουμε στη μέση…

Χθες…

- Μαμά, θέλω να φάω, πεινάω.
- Όχι δε θέλεις ακόμα, δεν περάσαν 3 ώρες, ξέρω εγώ.

- Μαμά, θέλω να με πάρεις αγκαλιά
- Όχι δεν πρέπει, θα καλομάθεις.

- Μαμά, κοίτα, μαθαίνω το σώμα μου!
- Όχι δεν κάνει μου είπαν, βάλε την πιπίλα σου

- Μαμά, θέλω να κοιμηθούμε μαζί.
- Δεν γίνεται παιδί μου πρέπει να γίνεις ανεξάρτητος άνθρωπος.

- Μαμά, φοβάμαι το σκοτάδι ,μη φεύγεις!
- Μια χαρά θα είσαι, κοιμήσου.

Σήμερα…

- Παιδί μου, σου μιλάω δεν ακούς!?
- Αφού δεν ξέρεις μωρέ τίποτα, ξέρω εγώ!

- Παιδί μου, γιατί απομακρύνεσαι από μένα?
- Έτσι συνήθισα μαμά ,τι είμαι κανένα μαμόθρεφτο?

- Παιδί μου, γιατί δεν εκφράζεσαι και κλείνεσαι στον εαυτό σου?
- Δεν έχει νόημα να εκφράζομαι, άλλωστε έμαθα να έχω υποκατάστατα.

- Παιδί μου, γιατί δεν κάθεσαι να φάμε σαν οικογένεια?
- Είμαι ανεξάρτητος μαμά!

- Παιδί μου, φοβάμαι να πεθάνω μόνη, μη φεύγεις!
- Μια χαρά θα είσαι μαμά, κοιμήσου…