Ένας παραδοσιακός γάμος,
μέσα στο ξέσπασμα της...
επανάστασης του 1821, ήταν η παράσταση - γιορτή που
απολαύσαμε από τα παιδιά μας για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και που στο
τέλος, όλοι μαζί χειροκροτήσαμε
Ένα έργο γεμάτο μνήματα,
ένα έργο διαχρονικό, βγαλμένο μέσα από την ιστορία τούτου του τόπου… που οφείλουμε
να σεβόμαστε και να υμνούμε.
Λίγα
λόγια για το έργο:
Βρισκόμαστε στα χρόνια
της Τουρκοκρατίας. Τότε που «όλα τα’ σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά!»
Τότε που τη χαρά της γέννησης ενός παιδιού τη σκέπαζε ο φόβος: μην καταλήξει
στα χαρέμια του πασά, αν ήταν κορίτσι ή μην γίνει γενίτσαρος, αν ήταν αγόρι. Κι
ο παππούς του Γέρου του Μοριά, όταν του φέραν την είδηση για τη γέννηση του
εγγόνου του, αναστέναξε και είπε:
«άλλος ένας σκλάβος
γεννήθηκε!»
Όμως μέσα στα στήθη των
σκλαβωμένων κρυφόκαιγε άσβεστη η ελπίδα πως το υπόδουλο γένος κάποια μέρα θα
ελευθερωθεί. Και ζωντάνευαν την ελπίδα τους με σύμβολα όπως ο δικέφαλος αετός
και με φράσεις διφορούμενες: «καλή Ανάσταση!»
Περίμεναν καρτερικά.
Περίμεναν να’ ρθει…
Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ, ΤΗΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ Η ΩΡΑ!
Έπαιξαν, χόρεψαν και
τραγούδησαν όλα τα παιδιά της ΣΤ’ του 9ου & 10ου
Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου Αττικής…
Ένα μεγάλο μπράβο σε
όλους. Στους μαθητές, τους δασκάλους που «εργάστηκαν» μαζί τους για να βγει
αυτό το αποτέλεσμα, μα και σε όλη τη σχολική κοινότητα που στηρίζει τέτοιου
είδους προσπάθειες.
Παύλος Ανδριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου